ZWIERZĘTA AFRYKI

STRONĘ PROWADZI GOSIA

AFRYKANKA OGNISTOBRZUCHA

źródło: www.papugi.com.pl


Gatunek średniego ptaka z rodziny papugowatych.
Występuje w południowej części zachodniej Afryki. Nie jest zagrożona.
Jest często spotykana w hodowli i w domach.W naturalnym środowisku
żyją parami, ale zdarzają się stada 10-20 osobników. Gdy w pobliżu
jest człowiek, są dzikie i płochliwe. Często lecą na dużych wysokościach.
Gdy się zaniepokoją, wydają krótkie serie skrzeczących i gwiżdżących dźwięków, zwykle głośnych. Budują gniazda w dziuplach,
które wydrążają w drzewach.


Jeśli chcecie mieć spokojną, przyjaźnie nastawioną do opiekunów
i, co bardzo istotne, bardzo zrównoważoną papugę, a jednocześnie
nie dysponujecie większą ilością gotówki i nie macie zbyt wiele miejsca
w mieszkaniu, to wybór któregoś z gatunków Afrykanek wydaje się doskonały. Najpopularniejsze gatunki to Afrykanka ognistobrzucha (senegalska) (na zdjęciu powyżej).

                       RYBACZEK SROKATY

foto: forum.przyroda.org

Ptak dość licznie występujący nad rzekami wschodniej i południowej 
Afryki. Należy do średnich ptaków z rodziny zimorodkowatych.

Słabo zaznaczony dymorfizm płciowy*. Wierzch ciała i czubek na głowie
czarne o białym perełkowaniu, na białej piersi dwie czarne przepaski
(u samicy jedna niepełna), spód biały (u samicy z czarnym deseniem).

Rozpiętość skrzydeł to około 38cm, długość ciała około 25-28cm,
waga około 68-110 g.

Gniazda zakładają w norach o głębokości 1-2m,
zakończone są komorą wylęgową. Samice składają od 1 do 7 jaj,
najczęściej 5. Średnie wymiary to 30 x 23,5 mm.
Żywią się drobnymi rybami i dużymi owadami wodnymi.

*dymorfizm płciowy – różnice między samcem a samicą

Artykuł przygotowała Kinga



SŁOŃ AFRYKAŃSKI

foto: portal.dobresciagi.pl

Gatunek ssaka z rodziny słoniowatych, najwiekszy ze współcześnie żyjących ssaków lądowych. Jest to zwięrzę stadne, zamieszkujące afrykańska sawannę, lasy i stepy od południowych krańców Sahary po Namibię, północna Botswanę i północna część Afryki. W starożytności wykorzystywane jako zwierzęta bojowe. Żyją około 70 lat.

CHARAKTERYSTYKA
Uszy sięgają do 1,5 m długości. Trąba służy do oddychania, wąchania, picia i "kąpieli" jak również do zbierania pożywienia i zrywania gałęzi z wyższych partii drzew. Zęby- cztery łuki trzonowców, po jednym z każdej strony szczęki. Mają długość 30 cm i każdy z nich składa się ze zrośniętych 4 zębów. Stopy- spodnia ich strona jest miękka i delikatna, dzięki czemu zwierzę mimo olbrzymiej wagi może poruszać sie bezszelestnie. Skóra- pomarszczona, pokryta szczątkowym owłosieniem. U młodych słoni pokryta jest rzadkimi grubymi włosami.Młode słoniątko rodzi się po 22 tygodniach. Mierzy ono około 85 cm i waży ok. 110 kg.
POŻYWIENIE
Słonie są wyłącznie roślinożerne. Pożerają różnego rodzaju trawy, liście, mniejsze gałęzie i konary.
CIEKAWOSTKA
Słonie chłodzą się machając uszami. Największym zagrożeniem dla nich jest człowiek.
Artykuł przygotowała Dominika

HIENA CĘTKOWANA

foto: www.hieny.blox.pl

Występuje ona na sawannach i pustyniach Afryki na południe od Sahary.
Nie występuje w lasach deszczowych. Jest ssakiem żyworodnym, drapieżnym. Nie jest objęty ochroną. Ich sierść ma odcień szary lub brązowy z ciemnymi cętkami, które z wiekiem bledną. Młode hieny często są czarne. Żyją w stadach, w których przywódcą jest najstarsza samica. Stada te liczą 15 do 80 hien. Żywią się one padliną, ale nie tylko, ponieważ też polują na antylopy i zebry,a czasem też i na młode żyrafy, słonie i nosorożce. Samice są gotowe do rozrodu tylko kilka dni i powtarza się to co pół roku. po około 100 dniach samica rodzi do 3 młodych. Długość dorosłej hieny wynosi ok. 110-150 cm, a waga nie przekracza 80 kg.


                                            HIENA BRUNATNA

Jest ssakiem drapieżnym. Ma ciemnobrązową sierść, grzywa pokrywa cały przód ciała. Żyją one w mniejszych klanach. Żywią się one wszystkim co da się zjeść. Ważniejszym składnikiem jej pokarmu są owoce, zwłaszcza melony. Ich głównymi wrogami są hieny cętkowane, lwy i lamparty. Długość ich ciała wynosi od 110-160 cm, a waga od 28 do 48 kg. Samice są większe niż samce.

Artykuł przygotowała Dominika

                                SURYKATKI

foto: www.planetazycia.bloog.pl

foto: www.polskalokalna.pl
Surykatki z chorzowskiego ZOO

Surykatka jest gatunkiem ssaka drapieżnego z rodziny mangustowatych. Występuje w południowej części Afryki głównie na pustyni Kalahari.
Posiada smukłą sylwetkę, ma białą głowę, czarne uszy, a ogon ciemnozółty. Długość ich ciała wynosi ok. 25-35 cm, a ogona ok. 17-25 cm. Ważą ok. 720-731g. Jadają głównie owady i bezkręgowce. Potrafią żyć bez wody wiele miesięcy, gdyż znajduje się ona w ich pokarmie.Surykatki mają silnie rozwinięte zachowania socjalne. Wykazują wiele zachowań antydrapieżniczych, od sygnałów alarmowych po czynną, grupową obronę przed atakującym drapieżnikiem. W czasie żerowania co najmniej jeden z członków stada zajmuje pozycję w najwyższym punkcie terenu i obserwuje otoczenie. W razie niebezpieczeństwa strażnik wydaje odpowiedni do zagrożenia dźwięk alarmowy, na który stado reaguje stosownie do sytuacji.Surykatki mają podwyższoną odporność na jad niektórych gatunków węży i skorpionów.W warunkach naturalnych surykatki mogą rodzić młode o każdej porze roku. Ciężarne samice spotyka się najczęściej od sierpnia do marca. Ciąża trwa 11 tygodni, a w miocie rodzi się zazwyczaj 2 do 4 młodych. Samica może urodzić do trzech miotów w roku. Długość życia surykatek dochodzi do 12 lat. Średnia życia surykatek wynosi 7 lat.

CIEKAWOSTKA:
Młode surykatki łatwo oswoić. Wykorzystuje się je jako łowców gryzoni,
co często robią Afrykańczycy.
Artykuł przygotowała Dominika



Świat zwierząt w Kamerunie jest bardzo bogaty ze względu                            

na urozmaicone krajobrazy. W lasach równikowych żyje
wiele gatunków małp jak np. szympansy, mandryle i pawiany.
Dużo jest też hipopotamów i lampartów. W lasach występuje
mnogość różnych owadów w tym wiele gatunków dużych
pająków. Liczne są też węże. Na sawannach żyje wiele
gatunków stadnych zwierząt jak: bawoły, antylopy, słonie,
hieny, a rzadziej też i lwy. W rzekach występują krokodyle.
Świat ptaków także jest bogaty.                                           

                               MANDRYLE

Mandryle żyją w tropikalnych lasach Afryki Zachodniej
( Kamerun, Gabon, Kongo ). Mandryle są największymi małpami
po człekokształtnych gorylach,szympansach i orangutanach.
Samce mają charakterystyczne ubarwienie. Twarz i modzele
siedzeniowe mają wyraźnie niebiesko, czerwono i fioletowo
ubarwione. Młode oraz samice są bardziej brązowe i nie mają
takich akcentów barwnych jak samce. Młode samce zyskują
swe ubarwienie dopiero w 5–6 roku życia, kiedy są już dojrzałe
płciowo.Mandryle jedzą owoce, orzechy i inne części roślin oraz
małe kręgowce i owady. Niszczenie naturalnego środowiska
i nadmierne polowania (na mięso lub do hodowli w zwierzyńcach)
spowodowały, że mandrylowi zagraża wymarcie. Dla jego ocalenia
konieczne jest szybkie zorganizowanie rezerwatów w dżungli.

Artykuł przygotowała Kinga
 


                     HIPOPOTAMY NILOWE

Zasiedlają rzeki i jeziora w Afryce na południe od Sahary do
2000 m n.p.m. W ciągu dnia najczęściej pozostają w wodzie;
aktywne dopiero o zmierzchu i nocą, skubią wtedy trawę na
łąkach w pobliżu wody, zjadają także rośliny wodne.
W poszukiwaniu pożywienia potrafią zapuszczać się do 8 km
w głąb lądu. Przebywają w stadach składających się
z dominującego samca i podlegających mu samic w liczbie od
10 do 40 osobników. Samce bronią i przewodzą terytorium
obejmujące pewien odcinek rzeki i na nim gromadzą swój harem.
Na lądzie hipopotamy są raczej indywidualistami
i nie przejawiają instynktu terytorialnego.
Rozmnażanie i poród odbywa się w wodzie. Samica po
ośmiomiesięcznej ciąży rodzi jedno młode. Młode ssie
matkę przez okres 1 roku, również pod wodą.

CIEKAWOSTKA:

Pomimo fizycznych podobieństw do świń i innych
znanych parzystokopytnych, ich najbliżsi żyjący krewni
to  walenie – wieloryby, morświny, delfiny itp.
Wspólny przodek wielorybów i hipopotamów oddzielił się
od innych parzystokopytnych około 60 milionów lat temu.
Najstarsze znane skamieniałości hipopotamów z rodzaju
Kenyapotamus, pochodzą sprzed 16 milionów lat,
odnaleziono je w Afryce.

Artykuł przygotowała Kinga

źródło: wikipedia.org